rak sutka u mężczyzn forum

Pacjenci cierpieli na raka gruczołu krokowego, sutka, płuc, okrężnicy, odbytnicy, macicy, pęcherza moczowego, nerek, czerniaka lub chłoniaka nieziarniczego. Spośród tych, u których rozwnął się drugi rak, jedynie 13 procent zmarło w wyniku pierwotnego nowotworu. Odkryto, że ludzie chorzy na raka pęcherza byli najbardziej narażeni Nowotwór ten atakuje również u mężczyzn, aczkolwiek w ich przypadku ryzyko zachorowania jest 100 razy niższe niż u kobiet. Zachoruje jeden na 833 panów. Jednak w przypadku nowotworu piersi sprawdza się powiedzenie, że rak to nie wyrok. Rak piersi jest uleczalny. Raka piersi można całkowicie wyleczyć. Nowotwory złośliwe u kobiet\u000B Zachorowalność Zgony 1. Pierś 10000 1. Pierś 4700 2. Jelito grube 5500 2. Jelito grube 3800 3. Płuco 4000 3. Płuco 3500 4. Szyjka macicy 4000 4. Szyjka macicy 2000 5. Jajnik 3300 5. Żołądek 2000 EPIDEMIOLOGIA sutka u męż Bezpieczne dawkowanie leku. 6. Działania niepożądane stosowania leku stymen. 1. Właściwości stymenu. Substancją czynną preparatu jest prasteron należący do grupy hormonów steroidowych. W organizmie jego ilość zmniejsza się wraz z wiekiem – jego najwyższe stężenie prasteronu odnotowuje się u mężczyzn, którzy są między 20 Wizytę u wybranego specjalisty możesz umówić bez wychodzenia z domu za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl. Przeciwwskazaniami do podjęcia HTZ są: rak piersi, rak sutka, rak endometrium, zakrzepica żył głębokich (indywidualna lub przypadki w rodzinie), ostra niewydolność wątroby. Hormonalna terapia zastępcza a tycie nonton film india terbaru 2023 subtitle indonesia. ( W Polsce raka piersi diagnozuje się rocznie u ok. 100 mężczyzn. Niestety aż 50 proc. z nich z powodu późnego rozpoznania, wkrótce umiera "Rak piersi u mężczyzn? Przecież to niemożliwe!" - czytamy w komentarzach na kolejnych stronach internetowych dotyczących tego nowotworu. Nic bardziej mylnego. To prawda, że u mężczyzn rozwija się znacznie rzadziej niż u kobiet, ale jest równie niebezpieczny. W Polsce raka piersi diagnozuje się rocznie u ok. 100 mężczyzn. Niestety aż 50 proc. z nich z powodu późnego rozpoznania, wkrótce umiera. Nowotwór piersi powstaje, gdy w męskim organizmie rośnie poziom żeńskich hormonów – estrogenów, a maleje poziom testosteronu. Niestety z powodu nieświadomości jego istnienia, wielu panów bagatelizuje dolegliwości, które świadczą o jego obecności. Na kolejnej stronie obejrzysz WIDEO, z którego dowiesz się więcej na temat nowego wynalazku polskich naukowców, który może być przełomem w diagnostyce raka piersi Zobacz także: Jego niedobór może powodować problemy z tarczycą. Jednym z objawów jest ciągłe zmęczenie napisał/a: pansatyros 2012-09-07 10:15 Witam Mam 21 lat. Około miesiąc temu zaczął boleć mnie prawy sutek przy dotknięciu. Później zaczęło tam coś pod nim rosnąć, a teraz jest to już wyraźnie wyczuwalne przy dotyku. Przy lekkim dotyku nie boli, lecz przy troszkę mocniejszym już tak. Z lewym sutkiem jak na razie wszystko ok, chociaż w tej chwili zaczynam odczuwać lekki ból przy dotyku, tak jak było na początku z prawym. Wczoraj byłem u internisty, który stwierdził że rzeczywiście coś tam jest pod prawym sutkiem i skierował mnie do endokrynologa. Oprócz tego dostałem taką kartę z zaznaczonymi badaniami krwi i moczu, jakie należy wykonać. Niestety kolejki są ogromne do endokrynologów, więc zanim do jakiegoś trafię, chciałem zapytać czy to może być coś groźnego? Poza tym od kilku miesięcy mam problem z płynnością ruchu podczas wykonywania nawet prostych czynności, takich jak jedzenie czy wykonywanie prostych ćwiczeń np. brzuszki (mięśnie strasznie drgają i ruch jest niepłynny). O tym też powiedziałem interniście. Jeśli ktoś wie albo przypuszcza co to może być, to bardzo proszę o pomoc. I ostatnie pytanie - czy tą kartę z badaniem krwi i moczu też należy dać endokrynologowi, czy muszę to zrobić w innym miejscu? Z góry dziękuję za odpowiedź Grzesiek napisał/a: Kubix71 2012-09-08 10:27 Najprawdopodobniej to ginekomastia czyli łagodny przerost gruczoły piersiowego u badanie USG które pokaże czy gruczoł jest powiększony , jaka jest jego 2 rodzaje ginekomastii: utkania włóknisto-tłuszczowego (nieodwracalna faza ginekomastii) w/w utkanie czyli tzw. świeży gruczoł który może samoistnie zmaleć do normalnych rozmiarów lub zwłóknieć Jest kilkanaście przyczyn ginekomastii takie jak podwyższony poziom hormonów żeńskich , prolaktyny , używanie marihuany , narkotyków (amfetamina , kokaina....) , alkohol , wszelakie rodzaju guzy (przysadki , prostaty , jąder lecz bardzo mało prawdopodobne) , niedoczynność/nadczynność tarczycy , sterydy , leki , ogólnie wszystko co powoduję podwyższenie hormonów żeńskich w uda się ustalić przyczynę leczenie przyczynowe powinno przynieść dobry jednak leczenie farmakologiczne bądz odstawienie natychmiastowe używek nie przyniesie efekty wtedy jedynym rozwiązaniem będzie zabieg chirurgiczny który wbrew wszelakiej tezie o trwałych bliznach nie pozostawia praktycznie żadnego śladu po zabiegu. Moja rada dla Ciebie puki nie będzie za pózno...... Udaj się do BARDZO DOBREGO endokrynologa który zna się na czymś więcej niż tarczycy u zrób usg u BARDZO DOBREGO lekarza który rozpozna jak gruczoł jest utkany. PS. czy dojrzewanie u ciebie zakończyło się ???? To też jest bardzo częstą przyczyną lecz u kilka lat młodszych najważniejsze usg które wykaże czy gruczoł rzeczywiście jest powiększony. napisał/a: pansatyros 2012-09-08 12:26 Dziękuję za wyczerpującą odpowiedź i rady. Czy jeśli była by to ginekomastia, to czy gruczoł nie powinien się powiększać po obu stronach naraz? Dojrzewanie u mnie prawdopodobnie zakończyło się, ale 100% pewien nie jestem...można to jakoś sprawdzić? A gruczoł albo coś pod nim na pewno jest powiększony, ponieważ wyraźnie jest to odczuwalne przy dotyku. napisał/a: Kubix71 2012-09-08 15:15 również ginekomastia jednostronna , lub zaczyna się na jednym sutku a po pewnym okresie pojawia się na następnym. dojrzewa do roku , raczej nie ma sensu sprawdzać (rtg nadgarstka , wiek kostny). jest usg , bez usg można tylko przypuszczać co to jest , Więc zrób usg i gdy będzie to gruczoł to zrób cały panel hormonów , powinien zrobić z tobą dokładny wywiad i badania endokrynolog to podstawa , a niestety u nas w kraju takiego ze świecą daj sobie wmówić ,że taka twoja natura bo możliwe ,że taki kit będą Ci wciskać. napisał/a: pansatyros 2012-09-09 13:15 1. Właśnie od kilku dni zaczyna lekko boleć drugi sutek przy dotknięciu, a tak samo zaczynało się z pierwszym. 2. Ok. 3. Rozumiem, że endokrynolog zleci mi zrobienie lub zrobi usg? napisał/a: Kubix71 2012-09-11 09:31 Usg raczej będziesz musiał zrobić prywatnie (koszt ok. 100 zł) , tylko lepiej żebyś robił to u lekarza który wie co to ginekomastia i zobaczy gruczoł , oceni jego strukturę a były przypadki ,że ludzie na opisie usg dostawali tylko brak zmian ogniskowych a gruczoły można było spokojnie wyczuć palcami.... Nowotwory sutka u mężczyzn zdarzają się rzadko, ale także są groźne - szczególnie dlatego, że późno się je wykrywa. Chorobie towarzyszą objawy, które można zauważyć, a u mężczyzn z podwyższonym ryzykiem, np. genetycznym niezwykle pomocna może się okazać rutynowa mammografia. W piątek 15 października przypada Europejski Dzień Walki z Rakiem podaje American Society of Clinical Oncology, w Stanach Zjednoczonych co roku diagnozuje się 2,6 tys. przypadków złośliwego nowotworu sutka u mężczyzn, z których ponad 500 umiera. Przy tym samym stadium wykrytej choroby, śmiertelność w przypadku obu płci jest podobna, jednak u mężczyzn ten nowotwór diagnozuje się zwykle później, niż u kobiet. Kiedy specjaliści z Vanderbilt-Ingram Cancer Center przeanalizowali dane na temat dużej puli pacjentek i pacjentów - odkryli nawet, że jeśli mężczyźni zapadną na ten nowotwór, to umierają o 19 proc. częściej, niż kobiety. Zatem mimo, że tylko około 1 procenta nowotworów piersi dotyczy mężczyzn, również panowie powinni wiedzieć o tej chorobie. Mężczyźni na nią zapadają, ponieważ mają niewielką ilość budującej gruczoły mlekowe tkanki. Jeśli chodzi o objawy, to może pojawić się grudka lub zgrubienie w okolicy piersi, zmiany na skórze, takie jak wgłębienia, zmiana koloru czy jej łuszczenie się. Symptomy mogą dotyczyć samej brodawki - np. może dojść do zaczerwienienia, łuszczenia, powstawania wydzieliny, czy też brodawka staje się wklęsła. W przypadku jakichkolwiek niepokojących oznak należy skonsultować się z lekarzem. Leczenie zwykle obejmuje zabieg chirurgiczny o zasięgu zależnym od stopnia zaawansowania choroby. Onkolodzy dysponują też chemioterapią, radioterapią, hormonoterapią. Do dostępnych metod dochodzi także terapia celowana opartą na przeciwciałach monoklonalnych, które oddziałują głównie na komórki raka, oszczędzając zdrowe. Przyczyny schorzenia nie są dobrze poznane, choć można wymienić pewne czynniki, które zwiększają zagrożenie. Częściej chorują starsi mężczyźni, zwykle po 60. roku życia. Ryzyko podnosi także ekspozycja na estrogen, np. w wyniku niektórych terapii, choćby przy leczeniu raka prostaty. Bardziej narażeni są też panowie z rodzinną historią nowotworu piersi, a także chorujący na raka prostaty, czy jelita grubego Dodatkowe ryzyko stwarzają również inne schorzenia, np. zwłóknienie wątroby, czy otyłość, które zaburzają gospodarkę hormonalną. Podobnie, zagrożenie podnoszą choroby jąder, czy operacja usunięcia jądra, a także wcześniejsza radioterapia. Znaczenie mają również czynniki genetyczne. Wiadomo na przykład, że ryzyko jest wyższe u mężczyzn z syndromem Klinefertera, którzy mają dodatkowy chromosom X. Podobnie, jak u kobiet chorobie sprzyjają też niektóre mutacje w konkretnych genach, które można odziedziczyć od rodziców. Mowa np. o genie BRCA2, którego mutacje mogą też ryzyko raka prostaty. Przy rodzinnej historii nowotworów, warto swoją sytuację skonsultować z lekarzem, ponieważ dostępne są już odpowiednie genetyczne testy, wskazujące, czy istnieje dodatkowe ryzyko. Specjaliści wszystkim zalecają jednocześnie dbanie o prawidłową wagę i regularne ćwiczenia. Specjaliści z New York University Langone Medical Center w pracy opublikowanej na łamach periodyku „Radiology” przekonują, że obciążeni dodatkowym ryzykiem choroby mężczyźni, podobnie jak wszystkie kobiety, powinni poddawać się rutynowej mammografii. „Mammograficzne badania przesiewowe poprawiły prognozy kobiet z rakiem piersi” - podkreśla prof. Yiming Gao, autorka publikacji. „Jednak mężczyźni nie mogą korzystać z żadnych sformalizowanych zaleceń dotyczących badań przesiewowych. Z tego powodu częściej choroba jest u nich wykrywana w zaawansowanym stadium i przez to rezultaty leczenia są gorsze, niż w przypadku kobiet” - dodaje ekspertka. Wraz z zespołem przeanalizowała ona wykorzystanie badań obrazowych w grupie prawie 1900 mężczyzn w wieku średnio 55 lat. W ciągu 12 lat wykryto u nich 41 złośliwych guzów. Prawdopodobieństwo znalezienia raka u mężczyzn z podwyższonym ryzykiem wynosiło 18 na 1000 badań, co - jak tłumaczą naukowcy - oznacza znacznie wyższą wartość, niż 3-5 przypadków choroby na 1000 kobiet o przeciętnym ryzyku. Co ważne, mammografia pozwoliła wykryć raka na wczesnym etapie, gdy złośliwe komórki jeszcze nie rozprzestrzeniły się do węzłów chłonnych, a to poprawia szanse na przeżycie. „Wyniki te wskazują, że możliwe jest wykrycie męskiego raka sutka wcześnie i wygląda na to, że mammografia jest skuteczna w celowanych przesiewowych badaniach mężczyzn” - mówi prof. Gao. „Pokazaliśmy, że rak sutka u mężczyzn nie musi być wykrywany dopiero, gdy zacznie dawać objawy” - podkreśla specjalistka. Więcej - na stronach: Krajowy rejestr nowotworów - strona poświęcona rakowi piersi u mężczyzn Serwis Mayo Clinic na temat męskiego raka sutka Serwis Centers for Disease Control and Prevention na temat męskiego raka sutka Poświęcony rakowi sutka mężczyzn serwis amerykańskiego National Cancer Institute Nauka w Polsce - PAP, Marek Matacz mat/ zan/ Ginekomastia to powiększenie jednego lub obu gruczołów sutkowych (piersi) u mężczyzn. Występowanie tej dolegliwości jest powszechne, a mimo to temat ten rzadko jest poruszany, ponieważ dla osób dotkniętych ginekomastią jest ona powodem do wstydu. Warto wiedzieć u kogo może występować ginekomastia, jakie są jej przyczyny oraz metody leczenia. Spis treści Ginekomastia: przyczyny Ginekomastia: diagnostyka Ginekomastia: leczenie Ginekomastia to rozrost tkanki gruczołowej sutków prowadzący do ich powiększenia, może do niego dojść u mężczyzn w każdym wieku. Szacuje się, że nawet co drugi mężczyzna będzie miał tego rodzaju problem na którymś etapie swojego życia. Przyczyny ginekomastii są najczęściej hormonalne: u chłopców związane z dojrzewaniem, u mężczyzn dorosłych wywołana lekami, idiopatyczna (o nieznanej przyczynie), rzadko wynikająca z występowania nowotworu, a u osób starszych na skutek zmian hormonalnych związanych z wiekiem. Ginekomastia rzadko wynika z poważnych chorób, jednak w każdym przypadku konieczne jest zgłoszenie się do lekarza, przede wszystkim w celu wykluczenia nowotworu. Leczenie nakierowane jest na przyczynę ginekomastii, w razie potrzeby konieczne jest wsparcie psychologiczne, a w rzadkich przypadkach wykonuje się operację usunięcia nadmiaru tkanki. Podłożem problemu jest nadmierny rozrost tkanek: gruczołowej, a niekiedy także tłuszczowej i włóknistej, wszystkie one są prawidłowymi składnikami gruczołu sutkowego. W pewnych warunkach, najczęściej pod wpływem bodźców hormonalnych zaczynają rosnąć wywołując powiększenie gruczołów. Jeśli wzrost ten postępuje szybko i jest bardzo nasilony, zdarza się, że powiększone gruczoły są obrzmiałe i bolesne. Należy pamiętać, że pewna ilość tkanki tłuszczowej i gruczołowej w okolicy sutka jest normą i nie ma ścisłej definicji, co jest stanem prawidłowym, a co zwiększoną ilością, wymagającą diagnostyki, kwestię tę najlepiej oceni lekarz, a w razie potrzeby podejmie on niezbędną diagnostykę. Ginekomastia sama w sobie, pomimo że jest nadmiernym wzrostem tkanek, nie ma pochodzenia nowotworowego. Niestety dla osób na nią cierpiących stanowi duży problem i niejednokrotnie przyczynę zawstydzenia, zwłaszcza jeśli występuje w wieku dojrzewania. Jest wtedy przyczyną braku akceptacji ze strony rówieśników oraz kompleksów związanych ze swoim wyglądem, a nierzadko także przyczyną depresji. Ginekomastia: przyczyny Ginekomastia jest objawem, a nie chorobą samą w sobie. Przyczyn jest wiele, w większości są to zaburzenia hormonalne - ich wydzielania, budowy lub receptorów. To estradiol należący do żeńskich hormonów płciowych powoduje wzrost gruczołów sutkowych, a testosteron (męski hormon płciowy) hamuje jego działanie, uniemożliwiając wzrost gruczołów. Jeśli równowaga między nimi zostaje zachwiana, zaczyna dominować estradiol, dochodzi do ginekomastii. Zdarza się, że powiększenie gruczołów jest wynikiem przyjmowanych leków lub otyłości, która również wpływa na gospodarkę hormonalną. Najczęściej spotykane podłoże ginekomastii to: Nadmiar czynnych hormonów żeńskich (estrogenów) w stosunku do męskich (testosteronu) W warunkach prawidłowych u mężczyzn występują niewielkie ilości żeńskich hormonów, jednak odpowiednia ilość testosteronu niweluje ich działanie, zdarzają się stany, w których równowaga ta zostaje zachwiana przez: - zwiększoną syntezę estrogenów W okresie dojrzewania - silnych zmian hormonalnych jest to zjawisko zupełnie normalne, najczęściej ustępujące w ciągu kilku miesięcy, chociaż niekiedy na skutek przerostu tkanek stan ten może się utrwalić. U osób dojrzałych ginekomastia spowodowana nadmiarem estrogenów powinna budzić niepokój, ponieważ może wynikać z nowotworu jąder, które nierzadko się aktywnie hormonalnie produkując androgeny lub estrogeny właśnie. Inną przyczyną ginekomastii jest przerost nadnerczy lub nowotwory wywodzące się z tego narządu. Nadnercza to gruczoły wydzielania wewnętrznego odpowiedzialne za produkcję kortyzolu, aldosteronu oraz niewielkich ilości hormonów płciowych. Jeśli przerost lub proces nowotworowy dotyczy komórek produkujących estrogeny, może one wywołać ginekomastię. Zmniejszoną syntezę androgenów, na przykład u starszych mężczyzn lub w tak zwanym hipogonadyzmie, czyli dysfunkcji jąder. To upośledzenie ma miejsce na skutek uszkodzenia jąder (mechanicznego, czy promieniowania) lub z przyczyn hormonalnych - braku produkowanych przez przysadkę mózgową hormonów gonadotropowych, zwłaszcza luteinizującego. Opisany niedobór hormonów to niedoczynność przysadki, a przyczyną najczęściej są urazy, nowotwory czy zapalenia. - zmniejszenie ilości wolnego testosteronu w osoczu W normalnych warunkach we krwi krążą dwie frakcje tego hormonu - związana z białkiem o nazwie SHGB, ta postać jest nieaktywna hormonalnie oraz frakcja wolna, która ma normalne działanie biologiczne. Niekiedy zdarza się, np. w nadczynności tarczycy, że ilość produkowanego SHGB rośnie, powoduje to wiązanie wolnych cząsteczek testosteronu i ich inaktywację, co zaburza równowagę stężeń aktywnych hormonów płciowych. - zaburzenia metabolizmu hormonów Marskość wątroby (jej niewydolność) oraz niewydolność nerek powodują spowolnienie metabolizmu hormonów - ich rozkładu i wydalania. Jeśli na skutek tego procesu rozpad estrogenów będzie upośledzony bardziej niż testosteronu, wystąpi nadmiar hormonów żeńskich w stosunku do męskich, co doprowadzi do ginekomastii. - zwiększenie ilości aromatazy Jest to hormon przekształcający testosteron w estradiol, występujący np. w tkance tłuszczowej. U osób otyłych, z nadmiernym jej nagromadzeniem powoduje ona lokalne zwiększenie stężenia hormonów żeńskich, skutkiem czego do wzrostu pobudzona zostaje tkanka gruczołowa sutków. - nadwrażliwość gruczołu sutkowego na estrogeny Z nieznanych przyczyn dochodzi do zwiększenia ilości receptorów dla estrogenów w tkance gruczołowej sutka, prowadzi to do rozrostu i ginekomastii, pomimo że stężenie estrogenów we krwi jest normalne. - wrodzone defekty receptora androgenowego W tym wypadku ilość hormonów płciowych jest normalna, jednak z uwagi na uszkodzenie receptora w tkance gruczołowej staje się ona mniej wrażliwa działanie testosteronu. Defekt ten najczęściej występuje tylko w sutku, działanie testosteronu w pozostałych regionach organizmu jest niezaburzone. Receptor androgenowy może być także zablokowany przez leki, np. niektóre leki stosowane w nadciśnieniu (spironolakton), w leczeniu grzybicy (ketokonazol), czy dolegliwości gastrycznych (ranitydyna, omeprazol), skutki są takie jak w defektach wrodzonych. W niektórych chorobach, np. raku stercza (prostaty), stosuje się leczenie hormonalne, którego skutkiem niepożądanym może być ginekomastia właśnie. Niektóre składniki pokarmowe mają działanie estrogenne (np. piwo), nadwrażliwość na te substancje może spowodować wystąpienie ginekomastii, w takim wypadku należy wykluczyć je z diety. Zdarza się również, że nadmiar tkanki tłuszczowej przyczynia się do występowania ginekomastii. Dzieje się tak w kilku mechanizmach: wspominanego nadmiaru aromatazy oraz wydzielania estrogenów. Produkcja hormonów żeńskich w tkance tłuszczowej jest zjawiskiem normalnym, a jeśli tkanka ta występuje w nadmiarze, sumaryczne ilość produkowanych estrogenów jest duża, zarówno miejscowo, jak i ogólnoustrojowo. To z kolei jest bezpośrednią przyczyną ginekomastii. Warto pamiętać, że rozrost wyłącznie tkanki tłuszczowej w okolicy sutków związany z otyłością samą w sobie to lipomastia. U części osób z tą dolegliwością nie udaje się odnaleźć jej przyczyny i pozostaje ona jedynym objawem, mówimy wtedy o ginekomastii idiopatycznej. Ginekomastia: diagnostyka Rozpoznanie stawia się na podstawie badania lekarskiego, dalsze postępowanie ma na celu wyjaśnienie, jaka jest przyczyna rozrostu tkanki gruczołowej. W czasie wizyty u lekarza bardzo istotne jest poinformowanie o zażywanych lekach, a także innych niepokojących objawach, ponieważ mogą one znacznie ułatwić postawienie diagnozy. W zakresie badań laboratoryjnych ocenia się stężenia hormonów - przede wszystkim estradiolu i testosteronu, ale także hormonów przysadki (prolaktyna, hormon luteinizujący, hormon folikulotropowy), aby wykryć ewentualne jej zaburzenia. W diagnostyce różnicowej nierzadko pomocne jest oznaczenie czynność nerek, wątroby i tarczycy oraz markerów nowotworowych. Decyzję odnośnie zleconych badań laboratoryjnych podejmuje lekarz na podstawie wywiadu i badania, które pozwalają na postawienie hipotezy, co do najbardziej prawdopodobnej przyczyny ginekomastii. Powiększenie gruczołów sutkowych należy przede wszystkim różnicować z rozrostem nowotworowym sutka, które choć rzadko, zdarzają się u mężczyzn. W tym celu stosuje się badania obrazowe: USG i ewentualnie biopsję sutków, a jeśli istnieje podejrzenie nowotworu jądra - USG jąder. W celu wykluczenia patologii innych narządów stosuje się USG brzucha, tomografię komputerową (przy podejrzeniu choroby nadnerczy) oraz rezonans magnetyczny, jeśli konieczna jest pełna diagnostyka przysadki. Ginekomastia: leczenie Podstawą postępowania jest rozpoznanie przyczyny, ponieważ terapia powinna być na nią właśnie nakierowana. Jeśli przyczyną jest nowotwór (sutka lub narządów wewnątrzwydzielniczych), należy podjąć leczenie onkologiczne, jeśli ginekomastię wywołują leki - zmienić je na inne o podobnym działaniu, a niewykazujących takich działań niepożądanych. W przypadku chorób wątroby, nerek czy tarczycy należy skupić się na poprawie czynności tych narządów, o ile jest to możliwe. W przypadku ginekomastii występującej w takcie dojrzewania, najczęściej ustępuje ona samoistnie, nie wymaga leczenia. Jeśli ginekomastia jest bardzo nasilona, jej przyczyna została usunięta lub jest nieznana (ginekomastia idiopatyczna), można podjąć leczenie operacyjne polegające na wycięciu nadmiaru tkanki gruczołowej. Bardzo rzadko w leczeniu ginekomastii stosuje się leczenie hormonalne - leki hamujących działanie lub syntezę estrogenów lub androgeny. Jeżeli główną przyczyną rozrostu tkanki gruczołowej są zmiany związane z otyłością, należy zmniejszyć masę ciała, przez ograniczenie ilości spożywanych pokarmów oraz zwiększenie wysiłku fizycznego. W leczeniu ginekomastii nie można zapominać o aspekcie psychologicznym, jeżeli ta dolegliwość jest przyczyną depresji, kompleksów i obniżonej samooceny, niezbędna jest pomoc psychologa i ewentualnie psychiatry.

rak sutka u mężczyzn forum